Henry Molaison อายุ 60 ปีในปี 1986 เตรียมตัวสอบที่ MIT Clinical Research Center ในเวลานี้เขามีส่วนร่วมในการศึกษาสมองมานานกว่าครึ่งชีวิตของเขา เครดิต: Jenni Ogdenการศึกษาการทำงานของหน่วยความจำของมนุษย์มักมุ่งเน้นไปที่บุคคลที่ความทรงจำพังทลาย บางทีคนที่โด่งดังที่สุดในบรรดาคนเหล่านี้คือ Henry Molaison ซึ่งเป็นที่รู้จักโดยนักวิจัยในชื่อ HM ซึ่งเป็นผู้ความจำเสื่อมซึ่งร่วมมือกับการศึกษาเกี่ยวกับความทรงจำหลายร้อยครั้งมานานกว่าครึ่งศตวรรษจนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 2551 เมื่ออายุ 82 ปี
ความทรงจำของ HM ส่วนใหญ่หายไปในหนึ่งวันในปี 1953
เมื่ออายุ 27 ปีที่เป็นโรคลมบ้าหมู เขาเข้ารับการทดลองการผ่าตัดสมองเพื่อบรรเทาอาการชักที่ทำให้ร่างกายทรุดโทรม ในระหว่างการผ่าตัด ศัลยแพทย์ได้ดึงเนื้อเยื่อสองชิ้น ส่วนหนึ่งจากแต่ละซีกของสมอง: ครึ่งหน้าของฮิบโปแคมปัสพร้อมกับคอร์เทกซ์ entorhinal, perirhinal และ parahippocampal ที่อยู่ใกล้เคียง ศัลยแพทย์ยังได้ถอดส่วนต่อมทอนซิลของ HM ซึ่งเป็นโครงสร้างรูปอัลมอนด์ที่รองรับอารมณ์ โครงสร้างสมองเหล่านี้รวมกันเป็นบริเวณที่เรียกว่ากลีบขมับตรงกลาง
การผ่าตัดได้ระงับอาการชักของ HM แต่เขาจำคำศัพท์หรือประสบการณ์ใหม่ๆ ไม่ได้อีกต่อไป อย่างไรก็ตาม เขาจำสิ่งที่ได้เรียนรู้ก่อนการผ่าตัดได้ เขาจำพ่อแม่ได้และจำประสบการณ์ในวัยเด็กหรือข้อเท็จจริงที่ได้เรียนรู้ในโรงเรียนได้
ในช่วงเวลาของการผ่าตัดของ HM นักวิทยาศาสตร์กำลังถกเถียงกันถึงธรรมชาติของการสร้างความทรงจำ บางคนคิดว่ามันเกิดขึ้นเป็นกระบวนการเดียวที่ข้อมูลเริ่มต้นในสมองเป็นการติดตามระยะสั้น จากนั้นจึงรวมเข้าด้วยกันและย้ายไปยังคลังหน่วยความจำระยะยาวเมื่อเวลาผ่านไป แต่จากการศึกษาของ HM พบว่าโดยการสูญเสียฮิปโปแคมปัสส่วนใหญ่และโครงสร้างโดยรอบ เขาไม่มีทางที่จะเปลี่ยนข้อมูลที่เรียนรู้ใหม่ให้กลายเป็นความทรงจำระยะยาว
ตอนนี้นักวิจัยตระหนักดีว่ามีความแตกต่างระหว่างการสร้างหน่วยความจำระยะสั้นและระยะยาว และเกี่ยวข้องกับกระบวนการที่แยกจากกัน
การศึกษาของ HM ยังแสดงให้เห็นว่าสมองประมวลผลความทรงจำประเภทต่างๆ ผ่านวงจรต่างๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง HM สามารถเรียนรู้ทักษะการเคลื่อนไหวใหม่ๆ เช่น เทคนิคการวาด แม้จะไม่มีส่วนต่างๆ ของสมองที่ถูกตัดออกไป และเขาสามารถแสดงซ้ำได้หลายเดือนหรือหลายปีต่อมา สิ่งนี้ทำให้นักวิทยาศาสตร์แยกแยะระหว่างความจำแบบเปิดเผย — นึกถึงสิ่งที่คุณทานเป็นอาหารเช้าหรือขุดลอกข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์ — และความจำที่ไม่เปิดเผย ซึ่งรวมถึงการเรียนรู้ทักษะยนต์ การปรับสภาพแบบคลาสสิก และการเรียนรู้ด้วยการรับรู้
เมื่อ HM เสียชีวิต นักวิทยาศาสตร์ได้สแกน MRI อย่างละเอียดในสมองของเขาและเก็บรักษาไว้เพื่อการศึกษาในอนาคต วันนี้ การศึกษาสมองของเขาดำเนินต่อไปที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ซานดิเอโก ผ่านโครงการที่หอสังเกตการณ์สมอง —ซูซาน ไกโดส
ความสัมพันธ์ในครอบครัวชาวยุโรปนั้นยุ่งเหยิง
ฉันมีปัญหาในการทำความเข้าใจว่า “ชาวยุโรปเป็นครอบครัวใหญ่ครอบครัวเดียวกัน” ( SN: 6/15/13, p. 8 ) มันบอกว่าทุกคนที่อาศัยอยู่ในยุโรปทุกวันนี้มีบรรพบุรุษร่วมกัน ประการแรก “ชุด” หมายถึงอะไร? “เซต” บอกเป็นนัยว่าสมาชิกมีคุณลักษณะร่วมกันบางอย่าง แต่ผู้คนที่อาศัยอยู่ในยุโรปเมื่อ 1,000 ปีที่แล้วมีสิ่งเดียวที่เหมือนกัน: อาศัยอยู่ในยุโรป ประการที่สอง ฉันตีความบทความว่าทุกคนที่อาศัยอยู่ในยุโรปตอนนี้สืบเชื้อสายมาจากผู้คนที่อาศัยอยู่ในยุโรปเมื่อ 1,000 ปีก่อน แต่สิ่งนี้ไม่สามารถเป็นจริงได้ การย้ายถิ่นฐานมีความต่อเนื่องไม่มากก็น้อยใช่หรือไม่? บรรพบุรุษของชาวยุโรปในปัจจุบันจำนวนมากอาศัยอยู่ในแอฟริกาและเอเชียเมื่อไม่นานมานี้เมื่อ 1,000 ปีที่แล้ว
เฟรดริก บลัม,เมเรียน, ปา
credit : yukveesyatasinir.com alriksyweather.net massiliasantesystem.com tolkienguild.org csglobaloffensivetalk.com bittybills.com type1tidbits.com monirotuiset.net thisiseve.net atlanticpaddlesymposium.com
